De titel van dit kinderboek komt altijd weer voorbij als ik iemand meemaak die eeuwig aandacht wil. In een gezelschap is er altijd wel zo iemand.
Alleen: hoe hij deze behoefte ook probeert te bevredigen: HET LUKT NOOIT. Eeuwige honger!!
In therapie, als hij teruggaat naar zijn vroege jeugd, kan hij zich ervan bewust worden dat er geen werkelijke aandacht voor hem was.
Hij gaat langzamerhand boosheid daarover en verdriet toelaten. Dat is een pijnlijk proces. Het moet er allemaal uit! Met huilen, met lichamelijk uiten van zijn woede, schreeuwen of waar maar behoefte aan is ( altijd binnen veilige therapeutische setting).
Wat hij hiervoor terugkrijgt::genezing!! Hij wordt meer zichZelf.