Wandelen in de natuur brengt ons tot rust, als je je eraan overgeeft. Als je elke stap die je zet bewust zet, de grond onder je voeten voelt, en als je werkelijk tot je door laat dringen wat je allemaal ziet en hoort. Dan word je innerlijk stil en ervaar je gaandeweg vrede en ontzag.
Rudolf Steiner heeft erop gewezen dat die relatie tweeledig is: dat de natuur onze menselijke geest nodig heeft bij het volbrengen van alle seizoensprocessen .We maken gezamenlijk deel uit van de Wereldgeest; de aarde voedt ons mensen, en wij voeden de aarde met onze aandacht.
Liefdevolle, verstandige verzorging van die arme, misbruikte aarde leidt tot haar genezing. En daar hebben stikstofberekeningen niet zo veel mee van doen.